Proteus isis schematic capture nedir

Proteus Design Suite  program eğitimi

Proteus Design Suite program training 

2.3. SCHEMATIC CAPTURE (ISIS) ORTAMI ANA MENÜSÜ

ISIS ortamı ana menüsünde 11 tane seçenek bulunmaktadır. Şekil 2.'de menü çubuğu görülmektedir.

Şekil 2.8: ISIS ortamı ana menüsü

Bu menü seçeneklerinden her birinin üzerine farenin göstergesi ile gelip sol tıkladığınızda, o menü açılacak ve çeşitli seçenekler içeren aşağı açılır bir menü karşınıza gelecektir.

2.3.1. “File” Menüsü

Windows altında çalışan programların hemen hemen tamamında “File” menüsü olmakta ve en başta yer almaktadır. ISIS ortamı “File” menüsü altındaki seçenekler şekil 2.9 'da görülmektedir.
“File" menüsünün altındaki seçeneklerden, bazıları seçtiğiniz zaman doğrudan çalışır, bazıları ise seçildiğinde karşınıza bir iletişim penceresi getirecek ve sizin yönlendirmenizi bekleyecektir. Bu iki grubu, seçeneklerin yanlarında bulunan üç nokta ile ayırabiliriz. Yanında üç nokta bulunmayan seçenekler doğrudan çalışmaktadır.
“File” menüsündeki herhangi bir seçeneği çalıştırmak için iki yöntem vardır. Bunlardan birincisi fare kullanmaktır. Fare göstergesini, çalıştırmak istediğiniz seçeneğin üzerine getirip, sol tıklamanız yeterli olacaktır, ikinci yol ise klavyeyi kullanarak yapmaktır. Klavye üzerinde bulunan yön tuşlarını kullanarak mavi renkli bar çubuğu çalıştırmak istediğiniz seçeneğin üzerine getirip “Enter” tuşuna basmanız yeterli olacaktır.
New Project: Yeni bir proje dosyası oluşturmak için bu seçenek kullanılır. İlk bölümde “Yeni Bir Proje Dosyası Oluşturma” isimli konu altında bu seçenek ayrıntılı olarak açıklanmıştır.
Proteus Design Suite 8 programında bir projede, şema çizim ve simülasyon (yani ISIS) dosyası, PCB (yani ARES) dosyası ve Firmware adı verilen mikrodenetleyici yazılım dosyası bulunabilir. Bu üç dosyadan hangisinin ya da hangilerinin proje içerisinde olacağı kullanıcı tarafından belirlenir.

Tasarım alanı üzerinde bir devre varsa ve bu devrede değişiklikler yapıldıktan sonra “New Project” seçeneği çalıştırılırsa, yeni bir proje dosyası oluşturulmadan önce bu devredeki değişiklikleri kaydedip kaydetmeyeceğimiz sorulur. Open Project: Daha önce oluşturmuş olduğunuz proje dosyasını çağırmak için bu seçenek kullanılır. Bu seçenek çalıştırıldığında, karşımıza bir iletişim penceresi gelecektir. “Load Proteus Project File” adı verilen bu iletişim penceresinden, çağrılacak olan proje dosyasının önce konumu, sonra da dosya adı seçilerek “Aç” butonuna tıklamak, o proje dosyasının çağrılması için yeterli olacaktır. Ayrıca, klavyeden “Ctrl + O” tuşlarına birlikte basmamız bu iletişim penceresini açmak için yeterlidir.

Open Sample Project: Proteus programı ile birlikte yüklenen, yani programın içerisinde gelen örnek proje dosyalarını açmak için bu seçenek kullanılır. Bu örnek uygulamalar incelenerek hem Proteus programı öğrenilebilmekte, hem de kullanıcının elektronik bilgisi artmaktadır. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.10’da verilen pencere gelir. Bu iletişim penceresinde, “Keywords” kısmından örnek uygulamanın konusu, diğer kutulardan ise alt kategorileri veya alternatif diğer örnekler seçilebilmektedir.

Import Legacy Project: Proteus 7 veya önceki versiyonlardan ISIS, ARES ya da VSM dosyasını projemize dahil etmek için bu seçenek kullanılır.

Save Project: Üzerinde çalışılan Proteus projesini kaydetmek için bu seçenek kullanılır. İlk defa oluşturduğunuz bir projeyi kaydetmek istediğinizde bu seçeneği kullanırsanız, karşınıza “Save Proteus Project File” iletişim penceresi gelecektir. Bu iletişim penceresini kullanarak, projeyi bilgisayarınızda kaydedeceğiniz konumu belirler ve projeye bir isim vererek kaydedebilirsiniz. Eğer projeyi daha önce bir isimle kaydetmiş iseniz, bu seçeneği çalıştırdığınızda, yaptığınız değişiklerle birlikte aynı isimle tekrar üzerine kaydetmiş olursunuz. Klavyeden “Ctrl + S” tuşlarına birlikte basmamız dosyayı kaydetmek için yeterlidir.

Şekil 2.9 : “File” menüsü

Şekil      2.10 : “Open Sample Project” menüsü

Save Project As: Projenize bir isim vererek kaydetmenizi sağlar. Üzerinde çalışma yaptığınız projeyi başka bir isimle kaydetmek için de yine bu seçenek kullanılır. Yukarıdaki seçenekten farkı, bu seçenek her defa çalıştırıldığında “Save Proteus Project File” iletişim penceresi karşınıza gelir.

Explore Project Folder: Proje dosyalarının kaydedildiği klasörün içeriğini görüntüleyerek karşımıza getirir. Sistem ayarlarında değişiklik yapılarak, içeriği görüntülenecek olan klasör değiştirilebilir.
Close Project: Açık olan, yani üzerinde çalışılan projeyi kapatmak için bu seçenek kullanılır.
Import Bitmap: Schematic Capture, yani ISIS ortamı çalışma alanına “PNG", “BMP”, “JPEG” veya “GIF” formatında bir resim eklemek için kullanılır. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza gelen iletişim penceresinden resim dosyası seçilerek, “Aç” butonuna tıklanır ve resim, çalışma alanına getirilir.
Import Section: Bu seçenek ile daha önce yapılmış bir çalışmanın, bir bölümü ya da tamamı ( “Export section” seçeneği ile kaydedilmiş olması şartıyla) tasarım alanına çağrılarak dosyamıza eklenebilir. Bu seçeneğin kullanılmasındaki amaç; yapmış olduğumuz çalışmalarda, devrenin bir bölümü ya da tamamı tekrar tekrar başka çalışmalarda da kullanılıyor ise yeniden oluşturmak yerine hazır çizimi kullanmak ve böylece zamandan tasarruf sağlamaktır.

Export Section: Çalışma alanındaki çalışmanın bir bölümünün ya da bir kısmının daha sonra başka çalışmalarda kullanılmak üzere kaydedilmesini sağlar. Devremizin bir bölümünü kaydetmek için; fare göstergesi bölümün başlangıç noktasına getirilir, sağ tuşa basılı tutar, fare göstergesini hareket ettirerek blok içerisine alırız ve daha sonra bu seçenek aracılığı ile bir isim veririz. Bu bölümü tekrar başka bir çalışmada kullanmak istediğimizde ise “Import Section” seçeneğini kullanırız.

Export Graphics: Çalışma alanındaki dosyamızı grafik dosyası olarak kaydetmek için kullanılır. Bu seçeneğin alt seçenekleri vardır ve resim dosyası formatını seçmek kullanıcının elindedir (Proteus 8 ile gelen önemli bir yenilik de, bu seçenek altında bulunan ve çalışma alanında bulunan devre şemasının PDF dosya olarak alınabilmesidir).

 Şekil 2.13 : “Export Graphics” seçeneği

Şekil 2.14 : “Export Bitmap” iletişim penceresi

Şekil 2.13’den de görüleceği gibi devremizi değişik grafik formatlarında kaydetme imkanımız vardır. Bu seçeneklerden en çok tercih edileni “Export Adobe PDF File” (yani PDF dosya) ve “Export Bitmap” ‘dir. “Export Bitmap” seçeneği tercih edildiğinde karşımıza şekil 2.14’de gösterilen iletişim penceresi gelecektir.

Bu pencerede, tasarım alanındaki çalışmamız resim dosyası olarak kaydedilmeden önce kullanıcının yapması gereken ayarlar mevcuttur. “Scope” bölümünde; tasarım alanında bulunan cihazların, grafiklerin, aktif alanın (yani sadece devrenin) ya da tasarım alanının tamamının resim dosyası olarak kaydedileceği belirlenir. “Resolution” bölümünde; çalışmanın hangi DPI (resim kalitesini ve boyutunu belirler) değerinde olacağı belirlenir. “Colours” bölümünde; resmin tek renk, 16 renk, 256 renk ya da ekranda göründüğü gibi çıkması belirlenir. “Rotation” bölümünde; resmin yatay mı, dikey mi olacağı belirlenir. “Output To file” bölümünde ise resim dosyasının kaydedileceği konum belirlenir ve pencerenin alt kısmında bulunan “OK” butonuna tıklanırsa işlem tamamlanmış olur.
“Export Adobe PDF File” seçeneği çalıştırılırsa, karşımıza şekil 2.15’de verilen pencere gelecektir. Bu pencere de; “Scope” bölümünde; tasarım alanında bulunan cihazların, grafiklerin, aktif alanın (yani sadece devrenin) ya da tasarım alanının tamamının PDF dosyası olarak kaydedileceği belirlenir. “Options” bölümünde; PDF olarak kaydedilecek olan dosyanın renkli mi olacağı (Color Output) ve PDF dönüştürme işlemi bittikten sonra Acrobat’ın çalıştırılması (Launch Acrobat) gibi tercihler belirlenir.

Şekil 2.15: “Export Adobe PDF File” iletişim penceresi

“Rotation” bölümünde; çalışmanın yatay mı, dikey mi olacağı belirlenir. “Output To file” bölümünde ise PDF dosyanın kaydedileceği konum belirlenir “OK” butonuna tıklanırsa işlem tamamlanmış olur.
Tüm bu anlatılanları, kendiniz tasarım alanında bir devre oluşturarak ya da “Open Sample Project” seçeneği ile hazır bir çalışma (dizayn/tasarım dosyası olan) çağırarak, tek tek deneyiniz ve sonuçları gözleyiniz, anlamanız çok daha kolay olacaktır!
Print Design: Tasarım alanındaki çalışmayı kâğıda aktarmak için kullanılır. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.16’da gösterilen iletişim penceresi gelir.

 Şekil 2.16 : “Print Design" iletişim penceresi

Çalışmamız kâğıda aktarılmadan önce yapılması gereken ayarlar vardır. Bu pencerede önemli olan hususlar; “What To Print” bölümünde, kâğıda tasarım alanında bulunan nelerin aktarılacağı; “Scale” bölümünde çalışmanın kâğıda aktarılma boyutu (En uygun seçenek “Fit to page”‘dir, çalışmayı kâğıdın tamamına yayar); “Page Orientation” bölümünde, çalışmanın kâğıda dikey mi yatay mı aktarılacağı belirlenmektedir. “Print To File” bölümünde ise çalışma
 kâğıda değil de PRN uzantılı bir dosyaya aktarılır. Bu seçenekler istenildiği şekilde ayarlandıktan sonra “OK” butonuna tıklandığında çalışmamız kâğıda aktarılmaya başlayacaktır.
Printer Setup: ISIS ortamı Windows işletim Sistemi tarafından tanımlanıp yüklenmiş olan yazıcıyı kullanmaktadır. Şayet siz aktif olan yazıcıyı değiştirmek, yazıcı ayarlarını yapmak, kâğıt boyutunu seçmek istiyorsanız bu seçeneği kullanabilirsiniz.
Printer Information: Bilgisayarınıza bağlı bulunan yazıcının, her türlü teknik ve grafik özellikleri detaylı olarak listelenir.
Mark Output Area: Bu seçenek tasarım alanındaki çalışmanın istenen bölümünün kâğıda aktarılması için kullanılır.
“Mark Output Area” seçeneği çalıştırıldıktan sonra, tasarım alanındaki çalışmamızın, print edilecek (kâğıda aktarılacak) bölümü; fare göstergesi başlangıç noktasına getirilip, sol tuşa basılı tutularak, bitiş noktasına doğru sürüklenerek seçim işlemi yapılır. Yani print edilecek bölüm blok içerisine alınır. Daha sonra “File” menüsünden “Print Design” seçeneği çalıştırılarak karşımıza gelen pencereden “Marked Area” seçeneği işaretlenerek (blok işlemi doğru yapıldı ise zaten işaretli gelecektir) ve diğer ayarlar yapılarak “OK” butonuna basılır ve işlem tamamlanır.
Edit Project Descpriction: Üzerinde çalışılan proje ile ilgili unutulmaması gereken (kaydedilecek) notlar veya açıklamalar varsa bu seçenek aracılığı ile not edilir. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza gelen pencerede önemli notlar veya açıklamalar ve “Save” düğmesine basılır (Bu kaydedilen açıklamalar daha sonra yine aynı seçenek kullanılarak görülebilir).

Exit Application: Proteus Design Suite 8 programından çıkmak için bu seçenek kullanılır. Bu seçenek çalıştırıldığında, proje dosyası üzerinde değişiklik yapılmış ve kaydedilmemiş ise ekrana bir iletişim penceresi gelir ve değişiklikleri kaydedip kaydetmeyeceğimiz sorulur. Bu seçeneğin kısayol tuşları “Alt+F4” tuşlarıdır. “Exit Application” seçeneğinin altındaki seçenekler ise üzerinde çalışılan projelerin (genellikle son 8 projenin) konumu ile ismini bize göstermekte ve bu projelerden birini tekrar çağırmak istediğimizde bize kolaylık sağlamaktadır.

2.3.2. “Edit” Menüsü

 Şekil 2.17 : “Edit” menüsüsü

Edit, kelime anlamı olarak düzenleme, değişiklik yapma gibi anlamlara gelmektedir. Bilgisayar literatüründe ise bu kelime; geri alma, yineleme, kopyalama, kesme, yapıştırma vb. gibi işlemleri ifade etmektedir. Bu menü tasarım alanındaki çalışmamız ile ilgili kopyalama, kesme ve yapıştırma gibi işlemleri yapmamızı sağlar. Şekil 2.17’de bu menünün alt seçenekleri görülmektedir.
Undo Changes: Bu seçeneğe her tıklamada, sırasıyla son yapılan işlemleri geriye doğru birer birer geri alır. Kısayol tuşu “Ctrl + Z” tuşudur.
Bu seçeneğin geri alabileceği maksimum işlem sayısı; “System - System Settings” seçeneklerinin çalıştırılması ile karşımıza gelen pencereden, “Maximum Undo Level” seçeneğinin karşısında bulunan değer ile belirlenir. (Default değeri 20’dir.) Redo Changes: Son geri alınan işlemi tekrarlar, yani işlemi yeniden yapar. Kısayol tuşu “Ctrl + Y” tuşudur.

Find and Edit Component: Tasarım alanında bulunan devredeki elemanları düzenlemek için bu seçenek kullanılır. Bu seçeneğe tıklanır ve karşımıza gelen pencere içerisindeki kutuya elemanın sembol (U1, R1, vb. gibi) ismi girilir ve “OK” butonuna tıklanırsa, “Edit Component” yani elemanı düzenleme penceresi karşımıza gelir. Kısayol tuşu “E” harfidir.
Select Ali Objects: Tasarım alanında bulunan devredeki elemanların tamamı seçili hale getirilir.
 Clear Selection: Tasarım alanında bulunan çalışmada, elemanların biri, birkaçı ya da Şekil 2.17 : “Edit” menüsü tamamı seçili halde ise; bu seçenek ile seçim işlemi iptal edilir.
Cut To Clipboard: Seçilen elemanı ya da belirlenen alanı bulunduğu yerden kesip alır (kesilip alınan eleman ya da blok silinmez, Windows İşletim Sistemi panosuna alınır). Bir elemanı seçmek için ise fare göstergesi ile üzerine gelinir ve sağ tuşa basılır.

Bir blok seçmek için ise fare göstergesi, oluşturulmak istenen bloğun başlangıç noktasına getirilir ve sağ tuşa basılarak, bloğun bitiş noktasına doğru sürüklenir, bloğun bitiş noktasına varıldığında sağ tuş bırakılır. Eğer bu işlemler doğru yapıldı ise, seçilen eleman ya da blok içerisinde kalan elemanlar kırmızı rengi almalıdır.
Copy To Clipboard: Seçilen elemanın ya da belirlenen alanın bir kopyasını alır (kopyalanan eleman ya da alan, Windows İşletim Sistemi panosuna alınır ve “Paste from clipboard”, yani yapıştır seçeneği kullanılmadan görülemez). Paste From Clipboard: Bu seçenek “Cut To Clipboard” veya “Copy To Clipboard” seçenekleri ile panoya alınan elemanı ya da bloğu istenilen yere yapıştırır. Bu seçenek çalıştırıldığında panodaki eleman ya da blok, kırmızı renkli ve fare göstergesinin ucunda ekrana gelir ve onunla birlikte hareket eder. Bunun nedeni ise yapıştırılacak alana götürülmesi gerektiğindendir. Götürüldükten sonra farenin sol tuşuna basılır ve işlem tamamlanır.

Şekil 2.18 : "Align Objects" penceresi

Align Objects: Tasarım alanındaki devre üzerinde bulunan elemanların hizalanması için bu seçenek kullanılır.
Kısayol tuşu “Ctrl + A” tuşlarıdır. Bu seçeneğin aktif hale gelmesi için, devre üzerinde hizalanması istenen eleman ya da elemanların seçili olması gerekir. Daha sonra bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.18’de verilen pencere gelir ve bu pencereden hizalama tercihi seçilerek “OK” butonuna basılır.

Send To Back: Birbirinin üzerine istenilmeden veya istenilerek konmuş olan elemanlardan seçileni ötekinin altına gönderir. Bir eleman yerine konmadan (yani üst üste gelmeden) önce seçilerek bu seçenek çalıştırıldığında, o eleman hep altta kalır. Bu seçeneğin kısayol tuşu “Ctrl + B” tuşlarıdır.
Bring To Front: Birbirinin üzerine istenilmeden veya istenilerek konmuş olan elemanlardan seçileni ötekinin üstüne alır. Bir eleman yerine konmadan (yani üst üste gelmeden) önce seçilerek bu seçenek çalıştırıldığında, o eleman hep üstte kalır. Bu seçeneğin kısayol tuşu “Ctrl + F” tuşlarıdır.
Tidy Design: Bu seçenek çalıştırıldığında, “Eleman Kutusu”nda bulunan ve tasarım (çalışma) alanında hiç kullanılmayan elemanlar silinir. Dolayısıyla daha temiz ve derli toplu bir “Eleman Kutumuz” olur.

2.3.3. “View” Menüsü


Bu seçenek adından da anlaşılacağı üzere ISIS ortamı ekran görünümünü ayarlamak için kullanılır.

Şekil 2.19’da bu menünün alt seçenekleri görülmektedir:

 Şekil 2.19 : “View" menüsü

Redraw Display: Tasarım alanında bulunan çalışmanın ekran görüntüsünü refresh (tazeleme) yapmak için kullanılır. Bu seçeneği kullanmamızın, yani ekran görüntüsünü tazelememizin sebebi ise; tasarım alanında bir devre oluştururken yeni bir bağlantı yaptığımızda veya var olan bir bağlantıyı sildiğimizde o an için ekran görüntümüz olması gerektiği gibi görünmeyebilir, bu durumdan kurtulmak için “Redravv Display” seçeneği kullanılmaktadır. Tasarım alanında çalışıyor iken klavyeden “R” tuşuna basmamız ekranı tazelemek için yeterli olacaktır.
Toogle Grid: Tasarım alanında bulunan ızgaranın görünüp/görünmemesini (ve şeklini) bu seçenek sağlar. Eğer tasarım alanında noktalı ızgara görünüyor iken bu seçenek çalıştırılırsa kare ızgara, tekrar bu seçenek çalıştırılırsa ızgara görünmez olur. Tasarım alanında çalışıyor iken klavyeden “G” tuşuna basmamız ızgaranın görünüp/görünmemesi veya şeklini belirlemek için yeterli olacaktır.

Toogle False Origin: Tasarım alanında yeni bir orijin noktası tanımlamak için kullanılır. ISIS ortamı tasarım alanı default orijin noktası, tasarım alanının tam orta noktasıdır. Fakat kullanıcı isterse kendisi bu seçeneği kullanarak farklı bir orijin noktası tanımlayabilir. Bu işlemi yaparken; fare göstergesini tasarım alanında orijin noktası olarak tanımlayacağımız yere getirir ve bu seçeneği çalıştırırsak yeni orijin noktamız artık burası olur. Koordinatları gösteren ve durum çubuğunun sağ tarafında yer alan rakamlar ise kırmızı rengi alır, bu da bize orijin noktasının kullanıcı tarafından tanımlandığını bildirir.
Ayrıca bu seçenek kütüphaneye yeni bir eleman oluşturup eklemek için, kullanıcı tarafından oluşturulan elemanın orijin noktasını belirlemek için de kullanılmaktadır.
Toogle X-Cursor: Tasarım alanı içerisindeki fare göstergesi şeklinin belirlenmesinde bu seçenek kullanılmaktadır.  Snap 10th - 50th - 0.1in - 0.5in: Fare göstergesinin, tasarım alanı içerisinde, hareket adımlarını belirler. Bu adımları görebilmek için bu seçenekleri kullandığınızda koordinatlara bakmanız yerinde olur. Bu seçeneklerin kısayol tuşları sırasıyla “Ctrl+F1”, “F2”, F3” ve “F4” tuşlarıdır.
Center At Cursor: Bu seçenek çalıştırıldıktan sonra tasarım alanında iken fare göstergesinin görüntüsü değiştikten sonra tasarım alanında farenin sol tuşu ile herhangi bir yere tıklandığında orası merkez seçilir ve ekran o noktadan merkezlenir. Bu seçeneğin amacı tasarım alanında bulunan devrenin istediğimiz bölgesini ekranda merkezlemektir. Bu seçeneğin kısayol tuşu klavyede fonksiyon tuşları arasında yer alan “F5” tuşudur.
Zoom In: Tasarım alanında bulunan çalışmanın ekran görüntüsünü büyütür (yani zoom’lar). Bu seçeneğin kısayol tuşu “F6” tuşudur.
Zoom Out: Tasarım alanında bulunan çalışmanın ekran görüntüsünü küçültür. Bu seçeneğin kısayol tuşu “F7” tuşudur.
Zoom To View Entire Sheet: Tasarım alanı ölçüleri ne olursa olsun, ekranda tasarım alanının tamamı gösterilir. Kısayol tuşu “F8” tuşudur. Zoom to Area: Tasarım alanında bulunan çalışma üzerinde, seçilen bir bölümün büyütülmesi (zoom'lama) için kullanılır. Bu seçenek çalıştırıldıktan sonra tasarım alanında fare göstergesi şekil 2.17’deki görüntüsünü alır ve çalışma üzerinde bir alan belirlenir. Alan belirleme işlemi bittikten sonra o kısım görüntü olarak büyütülür.
Toolbar Configuration: ISIS ortamı araç çubuklarının istenilenin ekranda gizlenip, görünmesini sağlar. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.2’de verilen iletişim penceresi gelmektedir. Bu pencere içerisindeki onaylardan istediğimizi kaldırıp, “OK" tuşuna basarak araç çubuklarından istenileni ekran üzerinden kaldırabiliriz.

2.3.4. “Tools” Menüsü

Tools, kelime anlamı olarak araçlar demektir. Şekil 2.20’de bu menünün alt seçenekleri görülmektedir.

Şekil 2.20 : “Tool” menüsü

 Şekil 2.21 : “Search and Tag” penceresi

Wire Autorouter: Otomatik bağlantı aktif ya da pasif etme seçeneğidir. Aktif ise, ISIS ortamı bağlantı yollarını kendisi belirler; pasif ise kullanıcının kendisi belirler (serbest çizim). Kısayol tuşu “W” harfidir.
Search & Tag: Çalışma alanında bulunan şema da, verilen kriterlere göre arama yapar ve arama sonuçlarına göre bulunan komponenti ya da komponentleri etiketler. Ayrıca durum çubuğunda kaç adet komponent bulunduğu ve etiketlendiği hakkında bilgi verir. Kısayol tuşu “T" harfidir.
Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.21’de verilen pencere gelir. Bu pencerede arama yapılabilmesi için iki kriter girmeniz gerekir. Bu kriterler:

Property (Özellik): Bu kutuya arama yapılacak komponentin (elemanın) özelliklerinden herhangi birisi girilir. Fakat bu kutuya girilen özellik, string (text) kutusuna yazılacak olan kriteri de belirler (aşağıda verilen örnek bu durumu açıklamaktadır).
String (Text): Bu kutuya girilecek olan kriter “Property” kutusuna yazılacak olan kritere göre belirlenir.
Çalışma alanına birçok komponentin bulunduğu bir şema çağırın, “Open Sample Project-VSM for 8051-CALC” projesini çağırabilir veya yeni bir proje dosyası oluşturabilirsiniz (özellikle şema da “7407” komponenti bulunmalıdır). Bu işlemden sonra ise:
“Tools - Search and Tag” seçeneklerini çalıştırınız.
“Property” kutusuna “DEVICE” özelliğini giriniz.
“String” kutusuna “7407” rakamlarını giriniz.
“Matching Mode” bölümünden “Equals” ‘i seçiniz.
“Search” düğmesine basınız.
Yukarıdaki işlemleri yapıldıktan sonra alt kısımda; çalışma alanında varsa eğer, bulunan 7407’ler sembol numaraları ile birlikte listelenir. “Done" düğmesine bastığımızda tasarım alanına dönülür ve biraz önce listelenen elemanlar ışıklandırılmış bir görünümle bize gösterilir. Bu yapılan örnek ile daha iyi anlaşılacağı üzere bu seçenek, belirlediğimiz kriterlere göre arama yapar ve bulunan komponentleri vurgulayarak sonucu bize bildirir.
“Search Mode” bölümünde (arama modu) bulunan seçeneklere kısaca değinecek olursak;
New Search: Yeni arama yapmak için kullanılır.
Add to List (OR Search): Önceden yapılmış bir arama sonuçları listesine, yeni yapılan arama sonuçları listesini de ekler.
Refine List (AND Search): Önceden yapılmış arama sonuçları listesi ile yeni yapılan arama sonuçlarını AND (lojik  ve) işlemine tabi tutar, bu işlem sonucunda kalanları listeler.
Property Assigment Tool: Özellik tanımlama seçeneğidir. Library’e eklemek için tasarım alanında oluşturulan elemana özellik tanımlamak için kullanılır. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.22’de gösterilen pencere gelir ve bu pencere aracılığı ile tanımlamalar yapılır. Kısayol tuşu “A” harfidir.
Global Annotator: Tasarım alanında bulunan çalışmada, seçilen veya bütün elemanların sembol numaralarını istenilen şekilde düzenlememizi sağlar. Bu seçenek çalıştırıldığında karşımıza şekil 2.23'de verilen pencere gelmektedir:
Bu pencere de; “Scope” (faaliyet alanı) kısmında, bütün dizaynlarda mı yoksa sadece aktif alanda mı numaralandıracağı belirlenerek “OK” butonuna tıklanır.

Şekil 2.22: “Property Assigment Tool” penceresi

Şekil 2.23: “Annotator” penceresi

ASCII Data Import Tool: Tasarım alanında bulunan çalışmaya ASCII data dosyası eklemek için kullanılır. Bu seçenek ile mevcut eleman (ASCII) özelliklerinin ISIS dosyasına ya da sonradan oluşturulan kütüphane dosyasına aktarır.
Electrical Rules Check: Tasarım alanında bulunan devrede elektriksel hata olup olmadığına dair rapor verir. Karşınıza gelen şekil 2.24’de gösterildiği gibi, rapor penceresinin son satırında “No ERC errors found.” mesajı varsa, devrenizde elektriksel hata yoktur demektir. Şayet “ERC errors found.” mesajı görüyorsanız, bu pencereyi kapatarak devrenizde elektriksel hata aramanız yerinde olacaktır!

 Şekil 2.24: "Electrical Rules Check” penceresi

Netlist Compiler: Tasarım (çalışma) alanında bulunan devrenin bağlantı listelerinin çıktı biçimi, bağlantı modu, kapsamı, derinliği ve üretilecek olan Netlist formatının belirlenmesini sağlar. Bu amaçla karşımıza şekil 2.25’de verilen “Netlist Compiler” diyalog penceresi gelir. Bu pencerede;
"Output” bölümü; hat bilgilerinin nasıl görüntüleneceğini belirler. Bu bölümde yer alan “Viewer” seçeneği netlist sonucunun bir metin editöründe görüntülenmesini sağlarken, “File(s) seçeneği
 Netlistin bir dosyaya kaydedilmesini sağlar.

 Şekil 2.25: “Netlist Compiler” penceresi

“Mode” bölümü; oluşturulacak olan hat bilgilerinin çeşidinin seçilmesini sağlar. “Physical” seçeneği hatların simülasyon amaçlı kullanılacağını; “Logical” seçeneği ise, hatların baskı devre amaçlı kullanılacağını belirler.
Şekil 2.24: "Electrical Rules Check” penceresi Netlist Compiler: Tasarım (çalışma) alanında bulunan devrenin bağlantı listelerinin çıktı biçimi, bağlantı modu, kapsamı, derinliği ve üretilecek olan Netlist formatının belirlenmesini sağlar. Bu amaçla karşımıza şekil 2.25’de verilen “Netlist Compiler” diyalog penceresi gelir.
Bu pencerede;"Output” bölümü; hat bilgilerinin nasıl görüntüleneceğini belirler. Bu bölümde yer alan “Viewer” seçeneği netlist sonucunun bir metin editöründe görüntülenmesini sağlarken, “File(s) seçeneği netlistin bir dosyaya kaydedilmesini sağlar.
“Scope” bölümü; hiyerarşik bir tasarım sözkonusu ise, hangi tasarım için netlist oluşturulacağını belirler. “Current Sheet” seçeneği aktif olan tasarım alanındaki devrenin netlistini hazırlamada; “Whole Design” seçeneği ise tüm tasarım için netlist hazırlamada kullanılır.
“Depth” bölümü ise derinlik seviyesi seçmek amacıyla kullanılır.
“Format” bölümü; oluşturulacak Netlist dosyasının formatını belirlemek amacıyla kullanılır. Netlist dosyasının default olarak formatı “SDF" dir. Şayet ARES’den farklı bir programda baskı devre çizdirilmek isteniyorsa uygun olan format seçilmelidir.
Tasarım alanında bulunan devrenin otomatik olarak baskılı devresini çıkarabilmek için “Netlist” ayarlarının çok iyi yapılması gerekir. Bu ayarlar yapılan çalışmaya göre değişiklik arz eder.  Model Compiler: Simülasyon için, yeni model dosyalarının derlenmesini sağlar